Herstel

WRAP Training start 5 februari

John Thomas Ervaringsdeskundigheid, Herstel , , ,

Wat is WRAP?
WRAP (Wellness Recovery Action Plan) is een persoonlijk plan voor herstel. WRAP helpt om weer grip te krijgen op je leven, als dat door ingrijpende gebeurtenissen is ontregeld. Samen met andere cursisten ga je stap voor stap aan de slag om je WRAP vorm te geven. Bij elke stap worden ideeën uitgewisseld. Stichting Perceval, in samenwerking met Pit & Co, bieden deze WRAP aan in een groep van acht tot tien mensen. We komen acht maandagmiddagen bij elkaar. De WRAP groep wordt ondersteund door ervaringsdeskundige facilitators die zelf ook een herstelproces hebben doorgemaakt.

Kracht
De cursus richt zich op kracht in plaats van klacht door uit te gaan van hoop, persoonlijke verantwoordelijkheid, persoonlijke ontwikkeling, opkomen voor jezelf en steun geven en krijgen. Dit zijn kernbegrippen van herstel. Het plan is gebaseerd op wat een cursist goed doet.

Groepsgevoel
Werken aan de WRAP in groepsverband heeft een grote meerwaarde. Je bedenkt samen wat voor jou nodig is om goed te kunnen werken.  Door in groepsverband ervaringen uit te wisselen, leer je van elkaar. Samen kom je tot prachtige ideeën, die inpasbaar zijn in je leven. Ervaringen van anderen kunnen steunend en inspirerend zijn.

Onderdelen van WRAP zijn: Gereedschapskoffer voor een goed gevoel, Dagelijks onderhoud, Triggers en Actieplan, Vroege Waarschuwingstekenen en Actieplan, Signalen van Ontsporing en Actieplan, Crisisplan, Postcrisis Plan. De WRAP is in Amerika ontwikkeld door Mary Ellen Copeland, een ervaringsdeskundige.

Voor wie?
Als je wilt werken aan jezelf nadat je een ingrijpende verandering hebt doorgemaakt in je leven. Wanneer vind jij dat het goed gaat met jezelf en hoe zorg je dat het goed blijft gaan?

Waar, wanneer en wie?

Vrijwilligersacademie, Keizersgracht 340.

Maandagmiddag van 15.15-17.30 uur. De eerste bijeenkomst is op 5 februari 2024. We komen acht keer bij elkaar. De laatste bijeenkomst is op 25 maart.

Facilitators: Milou Vervaart, Pit & Co (06-54761067) en Grietje Keller, stichting Perceval (06-28449392)

Aanmelden: milou.vervaart@mentrum.nl

Zie ook: www.pit-co.nl

Stichting Perceval zoekt fondsen voor WRAP cursus

stichtingperceval Herstel

Deze zomer is er de eerste WRAP cursus bij De Brouwerij. WRAP, staat voor Wellness Recovery Action Plan. Het is een zelfhulpmethode, die geworteld is in de herstelgedachte. Sinds 1997 wordt deze methode met succes in de Verenigde Staten gebruikt door cliënten met een psychiatrische geschiedenis. Ook in Nederland wordt WRAP nu gezien als een veelbelovende manier om te werken aan een stabiel en gelukkig leven onder eigen regie. Iedere deelnemer betaalt een eigen bijdrage. MolemannTielens betaalt een groot gedeelte. Een aantal clienten hebben klusjes gedaan en de opbrengsten daarvan geschonken aan de WRAP cursus. We zijn nu nog op zoek naar de laatste 850 euro. Help ons mee de WRAP mogelijk te maken deze zomer. Doneer nu een bedrag via deze makkelijke internet-pagina van geef.nl.

Maandag: Recovery, Empowerment en de Peer2Peer-Movement

stichtingperceval Herstel, Herstelreis

Floris: De week is voorbij en wat een week! Indrukwekkend maar ook vermoeiend. Weinig tijd om ons blog bij te houden, maar nu wel. De ervaringen die mij het meest zijn bijgebleven zal ik nu alsnog graag delen met iedereen die daar in geïnteresseerd is.

Over de stad New York kan ik kort zijn: groot, druk en amazing: the city that never sleeps!
Maar we waren hier niet om de toerist uit te hangen, we hadden een doel, een missie. Namelijk: hoe staat het in New York met herstel, empowerment en ervaringsdeskundigeid?

De eerste (werk)dag werd dit mij al duidelijk. Ik bezocht met Ron een locatie van de Mental Health Associasion of Southern Pennsylvania (MHASP) in Norristown. Daar werken teams die alleen uit Certified Peer Specialist (CPS) bestaan, iets wat in Nederland nog ondenkbaar is. Cliënten worden participants, ook wel deelnemers genoemd. Casemanagers en psychiaters verwijzen deelnemers door naar deze teams en blijven verantwoordelijk voor medicatie en stabilisatie. Voor verder herstel zijn de CPS-teams verantwoordelijk. Deelname vind plaats op vrijwillige basis. Er wordt gewerkt met doelen die elke vier maanden geëvalueerd en bijgesteld worden. De doelen worden door de deelnemer zelf bepaald aan de hand van een van de domeinen waar zijn of haar droom uit bestaat, te weten:
-Social: Friends and Family, Community Connections, Religion/ Spirituality.
-Meaningful Activities: Education, Work, Volunteering, ??
-Self-Maintenance: Housing, Physical-Mental Health, Substance Use, Legal, Financial.

Tijdens elk gesprek wordt stilgestaan bij hoe iemand zich voelt (thoughts, feelings, concerns and feedback), of activiteiten van de afgelopen tijd bijdragen aan het beoogde doel en wat de volgende stap wordt om het beoogde doel te bereiken.
Deze gesprekken worden bijgehouden door middel van een zgn. progress notes and services tracking form.
Ik vond het heel bijzonder om te zien dat er teams bestaan die met alleen maar ervaringsdeskundigen werken en dat ze erg gestructureerd werken aan de hand van doelen om uiteindelijk de droom van de deelnemer te bereiken of te benaderen.

Daarnaast bezochten Ron en ik Norristown Recovery & Education Center, een centrum waar individuals challenged by mental health conditions are empowered to direct their recovery journeys. Een zin te mooi om in het Nederlands te vertalen, ik zou niet eens weten hoe…
Doel van het centrum (wederom in het Engels): wellness en recovery education, peer support and advocacy to individuals who participate in the center’s programs and events. People are encouraged to explore opportunities and resources which can help them reach personal goals. The center showcases learning communities, resources and networks which people can use to empower themselves to achieve personal milestones in their lives and communities.
Helaas waren er die dag geen groepen, maar van woensdag tot en met zondag is er een zeer uitgebreid en uiteenlopend aanbod van groepen gegeven door ervaringswerkers. Denk aan: Peer to Peer Group, Sport, Local News, Woman’s World, Reflections, Breaking down our walls, housing situations, WELL (Wellness & Empowerment in Live and Living), Boundaries, Faith and Hope, Job interview, Music, WRAP, movies and so on, and so on!!
Wederom was ik zeer onder de indruk van het brede scala aan ervaringsdeskundige groepen die in dit centrum worden aangeboden.

Een klein minpuntje: de mensen waar wij mee meeliepen waren erg druk bezig met de overgang van papier naar digitaal en er was een afscheid van een collega wat resulteerde in een lange uitgebreide Amerikaanse lunch, waardoor de tijd die wij kregen om met twee deelnemers te praten erg kort was. Maar de algemene indruk van de manier van werken en de kwaliteit van ervaringsdeskundige zorg krijgt van mij een dikke voldoende!

20130927-104243.jpg
Een CPS en ik (R).

Donderdag. Howie the Harp. Les van Sarah Brown.

stichtingperceval Herstel, Herstelreis

Met zijn drieën gingen we naar dezelfde opleiding tot CPS (Certified Peer Specialist) als Floris, Alef en Barbara dinsdag bezochten. Sarah Brown nam die ochtend in sneltreintempo de stof van de afgelopen drie maanden door, omdat de studenten ’s middags een examen daarover gingen afleggen. We kregen zo in korte tijd heel veel informatie. Ik heb me suf geschreven in mijn notitieboekje. Een paar quotes:

“Show me a sane person and I will cure him”

(dit schijnt een uitspraak van Carl Jung geweest te zijn, ingebracht in de les door docent Celia Brown)

Docent Sarah Brown vertelde veel over “reflective listening” en “removing our assumptions”:

“As a peer specialist, you do not have to have the good answers, only the good questions.”

“Let’s dance in this conversation.”

20130920-085703.jpg

Maandag. Poughkeepsie People Inc.

stichtingperceval Herstel, Herstelreis ,

De organisatie People Inc. heeft twee respijthuizen: Rose House en Putnam Rose House. Voor mensen met een psychische ziekte die in stressvolle situaties hulp willen. In plaats van gebruik te maken van de crisisdienst, kunnen mensen in de buurt van Poughkeepsie vijf dagen doorbrengen in één van deze ‘hospital diversion houses’. Het huis wat wij bezochten had vier kamers en voelde aan als een ‘bed and breakfast’. Er is echter 24/7 zorg door ‘peers’, mensen met ervaring als psychiatrisch patiënt. Deze ‘peers’ worden betaald en hebben een ‘peer-to-peer’ opleiding gedaan. De directeur van de huizen is ook een ervaringsdeskundige, en de organisatie People Inc. bestaat ook helemaal uit grotendeels betaalde ervaringsdeskundigen. In Nederland is er het respijthuis De Halte in Eindhoven, geïnspireerd op de Rose Houses van People Inc.
Ub
In de filmpje laat CEO van People Inc. Steve Miccio het Rose House zien.

In het kantoor van People Inc. en in de respijthuizen kom je overal bordjes en voorwerpen met het woord ‘hope’ erop. Gasten krijgen bij hun afscheid een klein steentje mee met ‘hope’ erop geschreven.

20130917-165011.jpg

Hoeveel en wat vertel je over jezelf op het web?

stichtingperceval Herstel, Herstelreis, Video

Twee weken geleden kregen we (de deelnemers aan de New York-reis) een email van Rokus Loopik waarin hij ons vroeg om in een paar regels iets over ons zelf te vertellen. Zijn Amerikaanse netwerk wil graag  weten wie hen komt bezoeken, zodat ze hun programma daarop af kunnen stemmen. Daarnaast zijn – volgens Rokus – Amerikanen sterren in het vertellen van hun eigen Herstelverhaal. Rokus nodigt ons uit om voor, tijdens en na de trip samen met hem aan ons verhaal te werken.

Sommige van de verhalen die we aan Rokus hebben opgestuurd zijn openbaar op deze blog gepubliceerd. Vandaag was er een discussie in de groep: wat laat je wel en niet van jezelf zien op het World Wide Web? Het Australische cliëntengestuurde kenniscentrum Our Consumer Place (OCP) heeft een interessante brochure uitgegeven: Speaking Our Minds: A guide to how we use our stories (pdf). In het boekje komen verschillende contexten aan de orde waarin je je verhaal vertelt: aan jezelf, je hulpverlener, je vrienden/collega’s/family/gemeenschap, de media en … op het Internet.

Een paar punten uit de brochure zet ik hier op een rij, om over na te denken als je je verhaal online publiceert (lees de brochure zelf als je meer informatie wilt):

What’s your intention? Wat en wie wil je bereiken met je verhaal online? Wil je mensen informeren? Waarover? Wil je ‘uit de kast’ komen en daarmee mensen inspireren? Wil je ‘jouw waarheid’, jouw kant van de zaak vertellen? Is het een combinatie van dit alles of heb je een andere reden? Of weet je het niet zo precies en ben je dat nog aan het ontdekken?

Do you want to leave a permanent mark? Uit de OPC brochure: Once something has been shared on the internet, there’s always going to be a trace of it out there, even if you later remove it. This can become an issue for consumers who are ‘out and proud’ for part of their life, but later decide they no longer want this part of their life to be public knowledge. This might range from (often legitimate) fears about discrimination or prejudice, to simply a desire to ‘move on’ to other things.

Not everyone decides to remove all traces of their story, even if they do decide to focus on other things in life. One consumer who has ‘moved on’ to other pursuits reflects on his decision to keep up his blog about his personal experiences of depression:
“I find it a way of fighting the idea that I should feel stigmatised by depression … being public about depression helps me feel that I don’t have anything to hide.” Many of us weigh up the benefits of being ‘out’, which can be personal or altruistic, with the potential for discrimination, misunderstanding and a lack of control over how information may be used.