Stichting Perceval leidt op.

Stichting Perceval heeft het afgelopen jaar drie mensen opgeleid: WRAP facilitator en Co-Counseling.

WRAP

In oktober hebben Grietje Keller en Floris Broekhuizen in samenwerking met MoleMann Tielens en Phrenos hun certificaat voor WRAP-facilitator gehaald. Zij kunnen nu WRAP-groepen begeleiden.  WRAP, staat voor Wellness Recovery Action Plan en is een zelfhulpmethode. Sinds 1997 wordt deze methode met succes in de Verenigde Staten gebruikt door cliënten met een psychiatrische geschiedenis.

Co-Counseling

Miriam Krekel heeft zich bekwaamd in het CCI model (Co-Counseling International), dat in 1974 in Nederland is ontstaan. Hierbij leren de deelnemers dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor hun “werk”, dat wil zeggen het uiten van hun emoties, waarbij de ander, de “medewerker” de “werker” faciliteert door volledige aandacht (in CCI-termen vrije aandacht) te schenken.

Gewoonlijk twee mensen, soms drie, spreken met elkaar een “contract” af. Hierin staat hoe lang ze gaan Counselen, hoe groot de afstand tussen hen is en welke aanwijzingen de medewerker mag geven. Het contract wordt ingevuld door de werker, want die is verantwoordelijk.

Als de werker iets van de medewerker zou vragen wat die niet wil/kan doen, is het de verantwoordelijkheid van de medewerker om dat aan te geven. Ieder is verantwoordelijk voor zichzelf. Een heel belangrijk aspect is dat “het werk” met rust wordt gelaten. in verband met de veiligheid mag daar nooit meer over gepraat worden. Dit voorkomt ook dat we ’therapeutje’ gaan spelen.

Dit model is volgens Miriam Krekel goed toe te passen op peer-support. Peer-support is voor mensen die in vergelijkbare omstandigheden verkeren, zoals de doelgroep van stichting Perceval. Deelnemers kunnen via de vrije aandacht van peer-support niet alleen hun emoties en negatieve ervaringen verwerken, hun eigen kracht vinden en versterken, positieve ontwikkelingen vieren en sociale vaardigheden oefenen, maar ook hun eigenheid, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid bevorderen.

Miriam wil in het eerste kwartaal van 2016 gaan onderzoeken aan welke voorwaarden voldaan moet worden om een groep peer-support te starten. De eerste groepen zullen hopelijk in 2016 draaien.

Floris goes to Poughkeepsie NY.

Floris Broekhuizen is een peerspecialist. Omdat je nooit uitgeleerd bent zal hij dit voorjaar in upstate New York gaan vertoeven: in Poughkeepsie. Daar gaat hij aan het werk als ervaringsdeskundige in een hospital diversion home (respijthuis).

Wat ga je doen als je in Poughkeepsie bent en wat voor werk wordt daar geleverd?

Ik ga meedraaien, werken en leren bij PEOPLe Incorperated in Poughkeepsie. Dat is een volledig ervaringsdeskundig bedrijf. Ze hebben op dit moment zeven respijthuizen, doen aan belangenbehartiging en hebben een aantal ambulante teams. Een respijthuis of hospital diversion home is een plek waar je tot zeven dagen kunt verblijven als je een crisis doormaakt. Ter plekke wordt er nagedacht wat iemand nu kan doen en bij terugkeer naar huis. Ik ga een blog bijhouden. Misschien een klein onderzoek verrichten om te gebruiken bij de opzet van een respijthuis hier in Nederland.

Wat hebben ze in de Verenigde Staten dat je niet vindt in Nederland?

Nederland kent een ander systeem waar peerrun organisaties nauwelijks een plek hebben, terwijl er veel vraag naar is. In Nederland kom je tijdens een crisis in een opnameafdeling terecht. Vaak komt daar dwang en medicatieverhoging bij kijken. Het mooie van deze respijthuizen is dat er vooral naar welzijn en niet naar ziek zijn wordt gekeken. Een crisis wordt gezien als momentopname en als een kans om te groeien; het hoeft niet je hele leven overhoop te gooien. Die houding spreekt mij aan. Ook het bevlogen kunnen praten – wat Amerikanen zo goed kunnen – wil ik leren.

Dus je wilt dit eigenlijk ook in Nederland voor elkaar krijgen?

We zijn er mee bezig. We waren in gesprek met een aantal partijen, maar de ideeën lagen te ver uit elkaar. Zij wilden het in een verzorgingstehuis onderbrengen. Dan sla je de plank natuurlijk helemaal mis. Een respijthuis past perfect in een participatiemaatschappij, namelijk opvang in eigen wijk. Wij willen eerst vooral mensen in hun eigen huis van dienst zijn. Later willen we ook een respijthuis openen. PEOPLe Inc. heeft in Eindhoven het al eens geprobeerd, maar stuitte toen op de Nederlandse regelgeving. Hierdoor bleef het model niet puur genoeg en toen hebben ze hun handen eraf getrokken.

Ga je ook echt daadwerkelijk aan het werk in de respijthuizen, zoals overnachten als het moet?

Dat is nog niet duidelijk. Op dit moment staat vast dat ik in ieder geval in één respijthuis ga meedraaien. Of ik daar dan de volledige drie maanden ga werken of verspreid over de zeven huizen, dat moeten we nog vaststellen. Ze bieden mij ook een aantal trainingen aan zodat ik weet wat er van mij gevraagd wordt. Persoonlijk heb ik er geen probleem mee om te overnachten. Het is neem ik aan ook hun insteek dat ik onafhankelijk aan het werk ga.

Je gaat drie maanden lang. Hoe zit het met de bekostiging?

Ik ga met onbepaald verlof. Veel dingen worden mij door People Inc. aangeboden, daardoor kan ik mijn vaste lasten afdragen. Ik krijg niet betaald, omdat ik geen werkvergunning kon krijgen. Aangezien ik nog andere organisaties wil bezoeken in New York City en Philadelphia zoek ik nog wel mensen die geld willen doneren.

Help Floris deze reis tot een succes te maken.

Doe een donatie.

Elk bedrag is welkom, op bankrekeningnummer NL27 TRIO 0784 9126 88 t.n.v. Stichting Perceval te Amsterdam o.v.v. stage US of geef online via deze website.

Met deze reis van Floris hopen we een stap dichter bij onze droom te komen: ervaringsdeskundige crisiszorg en een hospital diversion home in Nederland.

Geschreven door: David de Ruiter

Zie ook dit verslag van een eerder kort bezoek aan het Rose House van PEOPLe Inc. in Poughkeepsie.

Voetnoot rapport reden tot gesprek Perceval met SCP

Naar aanleiding van een voetnoot in het rapport “Ervaren discriminatie in Nederland” van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) is Grietje Keller (stichting Perceval) samen met Erica van den Akker (stichting Weerklank) een gesprek aangegaan met de auteurs. In de bewuste voetnoot staat: “Het is mogelijk dat mensen met psychische klachten bepaalde bejegingsvormen negatiever waarderen dan mensen zonder psychsiche klachten en daarom meer discriminatie ervaren.” Stichting Perceval en Weerklank stuurden een brief en vroegen een gesprek hierover aan bij het SCP. Grietje Keller vertelt waarom.

We hebben de Amerikaanse wetenschapper en ervaringsdeskundige Margaret Price die onderzoek doet naar stigma, gevraagd te reageren op deze voetnoot. Zij schreef: “I do think that is a form of sanism. Also gaslighting. It shows up in all kinds of ways–essentially an assumption that we “don’t know our own minds”–literally.” ‘Sanism’ is het Engelse woord voor de discriminatie en onderdrukking van mensen met een psychiatrisch label. ‘Gaslighting’ wordt gebruikt voor pogingen om iemands perceptie van de werkelijkheid te verstoren. Het is een terugkerend fenomeen dat men twijfelt aan het beoordelingsvermogen van mensen met psychische ingewikkeldheden. Eén van de belangrijkste problemen die mensen met een psychische beperking ondervinden is dat hun ervaringen niet serieus genomen worden. Er wordt over hun belevenis heen gestapt. Eigenlijk kun je het vergelijken met de Zwarte Pieten discussie.

Op 23 september zijn wij het gesprek aangegaan met Iris Andriessen en Karin Wittebrood de auteurs van het rapport. Wij kregen uitgebreid de tijd om ons woord te doen. Tijdens het gesprek hebben we het gehad over waar mensen met een psychiatrische beperking tegen aanlopen. Het werd al snel duidelijk dat zij hier minder bekend mee zijn dan discriminatie op basis van sekse, etniciteit, geloof of homoseksualiteit.

Met betrekking tot de bewuste voetnoot wisten zij te vertellen dat dit was om het verschijnsel over- en onderrapportage te duiden. Zij hadden nog meer van dit soort voetnoten geplaatst. Het fenomeen heeft te maken met het verschil tussen werkelijk en ervaren discriminatie. Soms vat iemand iets op als discriminatie en dat is het dan niet en andersom. Maar wij vinden de noties onder- en overrapportage niet relevant, omdat het rapport de ervaren discriminatie onderzoekt. Daarnaast speelt mee: op het moment dat je iets ervaart op een bepaalde manier dan is het een werkelijkheid. De auteurs refereren nota bene zelf in het rapport aan de Thomas-theorema die stelt: “If men (sic) define situations as real, they are real in their consequences.

Geschreven door: David de Ruiter.

De gewraakte voetnoot is terug te vinden op pagina 96 van het rapport “Ervaren discriminatie in Nederland” (.pdf).

Doorlopende Leesgroep Vervreemding en Verbinding

UPDATE 1 november 2017:

Van november 2014 tot november 2017 is er leesgroep Vervreemding en Verbinding geweest, een spin off van de Mad Studies. Dit was een doorlopende leesgroep die zich vooral focust op filosofische analyses van psychische problematiek waarbij ervaringen van eenzaamheid, vervreemding, angst en mystiek centraal staan.

Hieronder informatie over de leesgroep

Inhoud

Het zijn vooral de fenomenologische en existentialistische stromingen binnen de filosofie die er vanuit gaan dat we ons ‘zijn’ niet los van de wereld kunnen ervaren. We bestaan in en doorheen de verbinding met anderen en de omgeving en zijn tegelijkertijd ook altijd al betrokken op onszelf en de relatie die we hebben met de ander en de omgeving. In die verbindingen en betrokkenheid kan tijdens psychische problemen van alles veranderen.

Veel mensen, met of zonder psychische problematiek, kennen gevoelens van angst, eenzaamheid en vervreemding waardoor of doordat we ons op een andere manier verbonden voelen met onszelf, anderen en de omgeving. We kunnen de wereld dan bijvoorbeeld beleven als een chaos waarin we geen betekenis meer kunnen zien, in een leegte terechtkomen die ons de adem beneemt of het ik-gevoel kan in elkaar storten waardoor we geen veilig thuis meer bij onszelf kunnen ervaren. Sommige mensen hebben daarentegen juist ervaringen van verlichting waarin ze zich verbonden voelen met de gehele kosmos en waarin de waarheid over het leven en de wereld op een mystieke wijze ‘aanschouwd’ word.

In deze leesgroep richtten we ons op analyses van deze ervaringen vanuit o.a. de filosofie en kritische psychiatrie, maar bijvoorbeeld ook vanuit de antropologie en de kunsten. Daarbij spelen persoonlijke ervaringen, verslagen en beschouwingen een belangrijke rol. Er was echter ook ruimte voor onderwerpen die hieraan raken zoals vernieuwende wijzen waarop deze problematiek benaderd of behandeld zou kunnen worden (waarbij niet wordt uitgegaan van stoornissen maar van algemeen menselijke en existentiële aspecten van psychische problemen).

Doel

Ten eerste ging het om het vergroten van kennis ten aanzien van ervaringen van eenzaamheid vervreemding, angst en mystiek waarbij de relatie van het ik met zichzelf, de ander en de omgeving centraal staat. We lazen teksten die deze problematiek vanuit verschillende disciplines zoals filosofie en psychiatrie benaderen en waarbij persoonlijke ervaringen en beschouwingen centraal staan. Met de opgedane kennis kunnen eigen ervaringen in een ander perspectief geplaatst worden waardoor die ervaringen meer betekenis krijgen en meer ‘eigen’ gemaakt kunnen worden. Andersom konden eigen ervaringen ook als input dienen voor een kritische bestudering van de literatuur.

Daarnaast was deze leesgroep gericht op het ondervangen van een lacune in de hulpverlening aangaande herstel voor mensen met een hoger opleidingsniveau. Voor mensen die graag intellectueel uitgedaagd willen worden is er in de reguliere hulpverlening niet veel aanbod op het gebied van herstel. Als je maanden of jaren vanwege psychische problemen niet hebt kunnen meedraaien in de maatschappij en je je daardoor eenzaam voelt en van diezelfde maatschappij vervreemd, is het van belang weer verbinding met jezelf, de omgeving en mensen om je heen te ervaren. Dat gebeurt als je iets doet wat je leuk vindt. Voor de een is dat rustig schilderen of tuinieren, voor de ander is dat weer eens enthousiast worden van intellectueel uitdagende teksten en gesprekken daarover. In je eentje kan het soms moeilijk zijn jezelf ergens toe te zetten. Dan helpt het als er een plek is waar je dat gezamenlijk kunt doen.

Werkwijze

Anders dan de Mad Studies was dit een doorlopende leesgroep waarbij je kon aanschuiven. De bedoeling is de praktische drempel zo laag mogelijk te houden. Vanuit de aard en doelstelling van de leesgroep was de theoretische drempel echter wel van enige omvang. We lazen Nederlandse en Engelse teksten op academisch niveau. Soms vraagt een tekst enige voorkennis op een bepaald –filosofisch/psychiatrisch- gebied, maar dan werd er een Nederlandse toelichting bij geschreven. Sommige deelnemers hadden zelf een essay of scriptie geschreven en stelden dat ter beschikking voor een bijeenkomst. Als iemand geïnteresseerd was in een bepaald onderwerp en daar zelf teksten bij had gevonden konden die in overleg ook ingebracht worden voor een bijeenkomst. Naast bespreking van de teksten, praatten we ook, voor wie dat wil, over eigen ervaringen. Kortom; er was veel vrijheid voor de eigen inbreng van de deelnemers. We maakten met elkaar de leesgroep, maar voor wie alleen een keertje mee wilde doen, of zich liever wat op de achtergrond houdt was ook alle ruimte.

De teksten werden een paar weken voorafgaand aan de volgende bijeenkomst naar alle deelnemers doorgestuurd per mail. Een eventuele toelichting volgde meestal iets later. Er werd gewerkt met een datumprikker; de bijeenkomst valt op de datum waarop de meesten kunnen. Aan deelname waren geen kosten verbonden. Het uitprinten van de teksten was echter voor eigen rekening.

Voor wie

Iedereen, met of zonder ervaring met psychische problemen, die geïnteresseerd was in het lezen en bediscussiëren van bovenstaande thematiek.

De leesgroep werd geleid door juriste en filosofe Julie Boonekamp en ondersteund door gepensioneerd psychiater en filosoof Rob de Vries

Wanneer je zelf geinteresseerd bent een vergelijkbare leesgroep te organiseren, kun je contact opnemen met stichting Perceval: stichtingperceval@gmail.com

 

Als je op de hoogte gehouden wilt worden van de nieuwe activiteiten van stichting Perceval en vergelijkbare inititatieven, meld je dan HIER aan voor de nieuwbrief (2 tot 4x per jaar).