Voor ons project bij Herstel Dichtbij hebben we een uitdagend projectplan ingeleverd met, onder andere, als doel over drie jaar een respijthuiskamer in Amsterdam voor de doordeweekse avonduren. Dit als aanvulling voor wat er al is in Amsterdam, namelijk het Lichthuis voor de weekendavonduren en de twee respijthuizen Amerbos en Villa Buitenlust. Mijn droom is om van daaruit uit te groeien tot een crisisrespijthuis, het liefst één in elk stadsdeel en een aantal buiten de stad…
In die toekomstige respijthuiskamer en crisisrespijthuizen willen we gaan werken met Intentional Peer Support (IPS). De teksten van grondlegger Sherry Mead over peersupport en crisis raakten en inspireerden mij al tijdens de opleiding tot WRAP-facilitator, maar tijdens mijn stage in Amerika kwam ik echt in aanraking met de theorie en was verkocht.
Begin vorig jaar heb ik de basistraining IPS afgerond en volgende maand begin ik met de opleiding tot trainer in de methode waarvan wij denken dat die enorm kan helpen bij het uitoefenen van goede peersupport: het geven en ontvangen van hulp, gebaseerd op de kernprincipes van respect, gedeelde verantwoordelijkheid en wederzijdse overeenstemming van wat behulpzaam is. Volgens Sherry Mead is peersupport niet gebaseerd op psychiatrische modellen en de criteria voor diagnoses. Het gaat over het begrijpen van de situatie van de ander vanuit de gedeelde ervaring van emotionele en psychische pijn. Van daaruit kan verbondenheid ontstaan. Die verbondenheid of verwantschap is een diep en holistisch begrip gebaseerd op wederzijdse ervaringen en in een relatie staan met elkaar buiten de traditionele banden van relaties als familierelaties of relatie met de hulpverlening. Als het vertrouwen in die wederkerige relatie groeit, kunnen mensen elkaar op een respectvolle manier uitdagen als ze merken dat ze in oude rolpatronen vervallen en samen nieuw gedrag uitproberen en eerdere patronen gebaseerd op stoornis, diagnose en een getraumatiseerd wereldbeeld doorbreken.
In een volgende post hoop ik meer te vertellen over de drie principes (from helping to learning together, individual to relationship, from fear to hope and possibilities) en vier taken (connection, worldview, mutuality en moving towards) van IPS. Onderwerpen die tijdens de basistraining aan bod kwamen en naar mijn mening zo belangrijk zijn waren onder andere:
- geschiedenis van de Mad Movement
- het belang van connectie
- valideren i.p.v. helpen/ problemen oplossen
- privileges, onderdrukking, macht en marginaliseren
- de kracht van taal
- luisteren naar wat er niet verteld wordt
- onderhandelen met realiteit/ meerdere waarheden
- impact van trauma, onder andere op relaties
- crisis herdefiniëren
- zelfbeschadiging, suïcide en verslaving zien als de taal van pijn
Ik geloof nog steeds in de zin en noodzaak van goede crisisrespijthuizen als alternatief en aanvulling op de reguliere GGZ en met het framework van Intentional Peer Support kunnen we echt het verschil gaan maken met goede peersupport in respijthuizen en in de community, ook voor mensen in crisis en dus niet alleen ter preventie van…
Wanneer onze toekomstige respijthuiskamer straks uitgroeit tot het eerste Amsterdamse crisisrespijthuis, waar de waarden van Madstudies, de ethische grondslagen van de WRAP, peercounselen en IPS samenkomen kunnen we samen de ware intentie van IPS kunnen bewerkstelligen, namelijk sociale verandering!
Ter illustratie en inspiratie staat mijn eindopdracht van de basistraining IPS op de facebookpagina van stichting Perceval en is hier te bekijken.
