Op zaterdag 17 juni van 13 tot 16 uur organiseren we een proefles Peerbuntu in de Tuinkamer van Scip, Keizersgracht 252 in Amsterdam.
Komt allen, deze proefles is geheel vrijblijvend en gratis. Als je interesse hebt kun je je opgeven om vanaf september mee te doen. Geef je hier op.

“De mysticus zwemt waar de psychoticus verdrinkt”; journalist, schrijver en ervaringsdeskundige Jeroen Verkroost citeerde boedhistische non en leraar Pema Chödrön tijdens het nagesprek van Crazywise. De andere spreker was José Hoekstra, mede-organisator van de Crazywise conferentie in NL en daarnaast ook schrijver en ervaringsdeskundige. 
De vertoning van deze documentaire organiseerde Perceval in samenwerking met het Filmlokaal en Moon Film in de Boomsspijker op 27 mei 2023. Er waren in totaal 14 aanwezigen, waarmee een diepgaand en intiem nagesprek werd gevoerd. Het gesprek zette zich daarna nog voort in het café van de Boomsspijker.

Slaap je altijd lekker? Of juist niet? Een film over het mysterie van slaap!
Volgende week woensdag, 31 mei, 19.00 in filmhuis Cavia
Nagesprek met Marc Schmidt, de filmmaker, over Slapen. Gespreksleiding: Michi Almer

Hoofdfilm maart was inspirerend!

Form follows function (‘vorm volgt functie’) is sinds het begin van de 20e eeuw een principe in de moderne architectuur en industriële vormgeving. Het houdt in dat het ontwerp van een bouwwerk of product voortvloeit uit het uiteindelijke gebruik.
Vorm is inhoud, dus, en filmmaker Stephane Kaas houdt zich aan dit principe in zijn documentaire In het echt heb ik een neus. Want deze film over webcomics oogt en vertelt als een webcomic. Een webcomic is een korte, oprechte strip waarin het persoonlijk leven van de tekenaar centraal staat en waarin serieuze onderwerpen met humor worden verbeeld.

Stephane Kaas houdt sinds augustus 2019 een getekend dagboek bij en realiseerde zich dat hij niet de enige is op de wereld die dat doet. En dus kwam hij op het idee om een film te maken over deze tekenaars. 
In de Verenigde Staten interviewt hij Jackie E. Davies (@underpantsandoverbites), die een karikaturale versie van zichzelf presenteert, zonder neus, en Emma Jon-Michael Frank (@jonmichaelfrank) die zijn psychische problemen met poëzie combineert. De Brit Alex Norris (@webcomic_name) komt via een klodderfiguurtje in drie tekeningen steeds tot dezelfde clou (‘oh no’) en geeft daarmee uitdrukking aan zijn leven als queer. In Nederland tekent en schrijft Renske de Greef (@renskedegreef) over de complicaties van het (aanstaande) moederschap in ‘Mamamorfose’, de Vlaamse cartoonist Christina de Witte (@chrostin) maakt tekeningen over hoe onveilig vrouwen zich soms op straat voelen en haar Oekraïense collega Zhenya Oliinyk (@evilpinkpics) laat haar impressies van de Russische inval zien.
Misschien spreekt de Amerikaanse Whit Taylor (@whittaylor), die haar eigen depressies en angsten belicht in haar tekeningen, wel voor hen allemaal als ze zegt dat haar webcomics haar ‘meest authentieke manier van bestaan vormen’.

Na de film ging Dini Glas in gesprek met de filmmaker, Grietje Keller van Perceval en het publiek. 
Stephane vertelde over het proces van filmmaken over dit specifieke onderwerp en Grietje over hoe en waarom zij zelf aan het tekenen is gegaan en wat de impact daarvan is geweest. 
Daarbij kregen we hele goede tips voor als we zelf aan de slag zouden willen, zoals bijvoorbeeld “The creative license : giving yourself permission to be the artist you truly are” van Danny Gregory. Toen zijn leven door een tragedie op zijn kop werd gezet, leerde Danny Gregory ermee om te gaan door zichzelf te leren tekenen. Het resultaat was een complete transformatie van zijn leven, zijn prioriteiten, zijn carrière en de manier waarop hij de wereld zag. In handgeschreven hoofdstukken vol met aquarelillustraties, biedt Danny nu lezers een programma om weer verbinding te maken met hun eigen creatieve energieën, met tekenen als voorbeeld. Hij helpt ons in de kunst om onszelf te laten falen, de verwachting van perfectie op te geven en onze ogen te openen voor de schoonheid om ons heen. Het resultaat is de toestemming om ons volledig uit te drukken en zonder angst deel te nemen aan het creatieve proces.
Een ander inspirerend boek is Portrait revolution : inspiration from around the world for creating art in multiple mediums and styles van Julia L. Kay. Zij is ook de oprichter van Julia Kay’s Portrait Party (JKPP). Een Portrait Party is een soort evenement waar tekenaars samenkomen en elkaar tekenen. Aangezien Julia Kay’s tekenaars over de hele wereld wonen, is het lastig om persoonlijk bij elkaar te komen, dus is JKPP een virtuele Portrait Party waarin mensen elkaar tekenen van daarvoor geplaatste foto’s. Alle leden van de groep zijn dus zowel onderwerp als maker van portretten.

JKPP is nog steeds actief en staat open voor nieuwe leden, dus als je innerlijke portrettekenaar is geïnspireerd na het leve3n van dit stuk, OF als je het gewoon leuk vindt om portretten te bekijken kan dat hier.

Heb je ook zin om te tekenen? Misschien is het leuk om een keer naar het Scip tekencafé te gaan!

Op woensdag 29 maart draaien we weer een Hoofdfilm, deze keer ‘In het echt heb ik een neus’. (Stephane Kaas, 2023)
Nieuwe tijd: 19 uur. In Filmhuis Cavia – Van Hallstraat 52-1 in Amsterdam

Deze documentaire gaat over webcomics. Social media staan vol met ‘perfecte plaatjes’ van ‘succesvolle’ mensen, maar de webcomic biedt een tegengeluid. In de film volgen we een aantal tekenaars, illustratoren en cartoonisten die tegenwicht geven aan deze ideaalbeelden. We zien persoonlijk en openhartig werk, dat ergens tussen zelfmedelijden en zelfspot bivakkeert. Het kan gaan over psychische problemen in combinatie met gevoel voor poëzie, hoe het dagelijks leven van een ‘queer artist’ er uitziet, depressies en angsten, complicaties van (aanstaand) moederschap, maar ook over de impact van de Russische inval op het leven en de psyche van een Oekraïense illustrator.

Binnenkort volgt er meer nieuws over de deelnemers aan het panel.

Reserveren is aan te raden, vorige maand zaten we helemaal vol!
dehoofdfilm@stichtingperceval.nl.

De data voor de films na 29 maart zijn:
– 31 mei en
– 27 september.
Zet alvast in je agenda en dan zien we je bij Filmhuis Cavia.

—
Terugblik: Crazywise

Op woensdag 25 januari was de documentaire ‘Crazywise’ te zien voor een volle zaal.
Ervaringsdeskundigen José Hoekstra en Jeroen Verkroost spraken naderhand met elkaar en het publiek over psychose, spirituele ervaringen en de psychiatrie in Nederland. Dat was heel interessant en we hadden nog lang door kunnen praten, want de film laat veel mensen aan het woord en er komen dus veel perspectieven aan bod.
José Hoekstra is naast ervaringsdeskundige ook mede organisator van de Crazywise Conferentie in Nederland en zij schreef het boek “Vleugels – Psychose als weg tot volledig mens zijn”.
Jeroen Verkroost heeft ook ervaring met psychose en is daarnaast journalist, filosoof en schrijver. Hij schreef verschillende artikelen en een verhalenbundel naar aanleiding van de opera “Anderhoofd”.
Interview met Jeroen kun je hier lezen.
en Jeroens verhalenbundel “Anderhoofd” is hier te bestellen.
Ook is er een podcast van Anderhoofd.
De zaal was helemaal vol, er werden stoelen bijgezet dus gelukkig konden we allemaal kijken. Het onderwerp leeft en de film blijft indrukwekkend.

Mocht je Crazywise hebben gemist en ‘m wel heel graag willen zien: op vrijdagmiddag 24 maart organiseert stichting TEAM ED een vertoning van Crazywise met nagesprek in buurthuis Holendrecht. Voor meer informatie kan je een mail sturen naar Claudia Valentijn dehoofdfilm@stichtingperceval.nl.

Ben je geïnteresseerd in vragen als: ben ik gek of is de wereld gek? Wat is de relatie tussen seksisme, racisme en psychiatrie? Kunnen we stigma niet beter benoemen als discriminatie? Kan de herstelbeweging fungeren als een vorm van verzet tegen mainstream psychiatrie? In de Mad Studies-groep lezen en bediscussiëren we teksten over psychiatrie en gekte. Zo krijg je woorden en ideeën aangereikt om je eigen positie te bepalen over diagnoses, taalgebruik, stigma, medicijnen, hulpverlening, ziekte-inzicht, Mad Pride en andere psy-thema’s.

Voor elke bijeenkomst lezen de deelnemers één of twee teksten. Tijdens de bijeenkomst wordt eerst een korte inleiding gegeven en/of een video vertoond. Daarna wordt er gediscussieerd over de teksten. Voor drie van de bijeenkomsten wordt het thema door de deelnemers zelf gekozen en mede-georganiseerd.

De leesgroep is een activiteit van stichting Perceval en wordt dit jaar voor de zevende keer aangeboden.

Voor wie? Iedereen die interesse heeft in het thema ‘madness’, er vanuit eigen ervaring mee te maken heeft of dichtbij mensen staat die ermee te maken hebben. (zie ook ‘over stichting Perceval‘ op deze website) Je moet in staat zijn om academische teksten in het Engels te lezen.

Dit jaar is er één leesgroep in Amsterdam en één in Rotterdam.

Amsterdam

De leesgroep in Amsterdam gaat door. Er zijn acht aanmeldingen, de groep is vol. Je kunt mailen naar coordinatie@madstudies.nl als je op de wachtlijst wilt.

Rotterdam

Wanneer: (onder voorbehoud) 8 bijeenkomsten in 2023 op vrijdagmiddag van 16.00 tot 18.30 uur: 14 april, 12 mei, 9 juni, 30 juni 7 juli, 25 augustus, 22 september, 20 okt, 17 november. Reservedatum: 8 december. Waar: Onder voorbehoud: Leeszaal Rotterdam West, Rijnhoutplein 3, 3014 TZ Rotterdam. Kosten: in overleg. Aanmelden en/of meer informatie, mail naar: grietje.keller@madstudies.nl Gespreksleiders Rotterdam: Grietje Keller & Sanne van Driel (meer info volgt)

Klik hier voor meer informatie over Madstudies.

Een persoonlijke noot van de voorzitter

Tweeduizend drieëntwintig, het jaar om dromen waar te maken!
Maar waar droom ik eigenlijk van?
Ik noem mijzelf onafhankelijk ervaringsdeskundig belangenbehartiger en zou het liefst mensen bezoeken die (gedwongen) opgenomen zijn, gewoon om er te zijn en de dialoog aan te gaan samen. En ze te laten weten dat ze niet gek zijn en niet alleen! En daarnaast een plek en / of community creëren waar je gewoon je zelf mag en kan zijn, ook als je je in een persoonlijke crisis bevindt. 
Volgende week word ik opgefrist als WRAP-facilitator, de twee maanden daarna staan in het teken van trainer worden in de Intentional Peer Support methodiek (IPS) en dit jaar volg ik de leergang sociaal ondernemen van het Oranjefonds, Mind en Instituut voor Publieke waarden. 
Een jaar om connecties te maken en dromen te delen. Met de Amsterdamse WRAP-facilitators, de Nederlandse zelfregie en herstelinitiatieven van Herstel Dichtbij en de internationale IPS community. Onzeker nog waar dit naartoe gaat leiden…

Perceval heeft een aantal pijlers: ervaringsdeskundigheid, educatie, emancipatie en (wederzijdse) empowerment. Ik denk dat Perceval met de Madstudies en IPS, Peerbuntu en de Hoofdfilm verandering kan brengen in hoe we kijken naar psychiatrische problematiek. Dat de psychiatrie slechts een perspectief is, weliswaar dominant in onze westerse maatschappij, maar niet per se waar. Ik geloof inmiddels dat we behoorlijk gebrainwashed zijn geweest, misschien met de beste intenties maar ik ben er klaar mee en ik ben boos; we zijn niet gek!!! 

(En ik wil een eigen plek : )

Een waanzinnig 2023 toegewenst!
Floris 

In 2022 zijn we begonnen met de Hoofdfilm. Annemiek Kootstra had al langer een idee voor een filmavond over psychische kwetsbaarheid en samen met Marlou Ruijter is ze die gaan organiseren. In januari, bijna een jaar geleden, liet Perceval de eerste film zien: Blue Monday, een documentaire over de psychotische ervaringen van drie jonge mensen. Twee van die mensen waren ook bij het nagesprek aanwezig. Want dat is het idee van De Hoofdfilm; we KIJKEN niet alleen samen naar een film, we praten er ook met zijn allen over na. Daarbij proberen we zoveel mogelijk de filmmaker en een persoon uit de film zelf uit te nodigen, maar dat lukt niet altijd. We draaiden Gioia, Toon W. is hersteld, The Wisdom of Trauma en S10: Storm om mij heen.
Deze eerste vijf films die Perceval vertoonde, waren te zien in LAB111, in de Kinkerbuurt. Een prachtige locatie, maar toch wat prijzig, dus gingen we op zoek naar een andere plek. Die vonden we in Westerpark, bij Filmhuis Cavia op de van Hallstraat. In november vertoonden we daar ‘The Player’ van John Appel en op 25 januari aanstaande staat ‘Crazywise’ op het programma. En zo zullen we voorlopig iedere twee maanden een Hoofdfilm organiseren.

Ander nieuws is dat we in gesprek zijn met de organisatoren van het West Beach Filmfestival om daar aan te haken. Dit filmfestival werd voor het eerst in 2003 georganiseerd en bestaat dit jaar dus 20 jaar!
Het is een openlucht filmfestival bij de Sloterplas dat voorheen altijd 10 dagen duurde en in september plaatsvindt. Het is nog niet zeker of het dit jaar ook weer 10 dagen zal zijn, daar wordt nu over vergaderd door de betrokkenen bij dit festival, zoals stadsdeel Nieuw West, Outdoor Cinema en nog een paar organisaties. Zij hebben gemerkt dat 10 dagen eigenlijk teveel is en dus zijn ze nu aan het overleggen of het anders kan. Dan is het dus de vraag of er nog ruimte voor Perceval is om een avond De Hoofdfilm te organiseren. WIJ willen in ieder geval graag met West Beach samenwerken, dus we hopen dat ze snel klaar zijn met overleggen zodat we weten of het doorgaat.
Uiteraard houden we jullie hiervan op de hoogte. Mocht je nieuwsgierig zijn naar het programma van West Beach 2022, zie: https://westbeachfilmfestival.com/.

Tot ziens bij Crazywise op 25 januari 18.30 in Filmhuis Cavia!

Wat een prachtige Hoofdfilm weer van stichting Perceval gevolgd door een indrukwekkend en kwetsbaar nagesprek met een volle zaal, regisseur John Appel en ervaringsdeskundige Edwin Groothuis. Dank aan Dini, Marlou en Claudia die ervoor zorgden dat alles weer vlekkeloos verliep. Ook voelde de nieuwe locatie Filmhuis Cavia als thuiskomen…
De volgende Hoofdfilm, woensdag 25 januari 2023 zal ook weer in filmhuis Cavia plaatsvinden. 

Wil je meedenken over een geschikte film laat het ons weten!