UBUNTU is de Afrikaanse filosofie die kortweg betekent: ik ben omdat wij zijn.
Volgens Ubuntu zijn we allemaal met elkaar verbonden en ok met de kinderen die nog niet geboren zijn, de overledenen (die nog leven omdat wijn ze denken) met de natuur en het universum. Volgens Ubuntu zijn we ziek als we los raken van die verbinding.
In de afgelopen jaren moesten we afstand houden van elkaar, omdat we elkaar ziek konden maken.
De Coronajaren hebben ons doen inzien dat het allerbelangrijkste in het leven VERBINDING is. Verbinding met onszelf, met elkaar en met onze omgeving…
Ubuntu (spreek uit: oeboentoe)
We houden vast aan de principes van Peercounselen, maar we zetten dubbel en dwars in op het maken van connectie. Uit onze enquête bleek dat onze deelnemers graag meer onderling contact willen. Daarom combineren we Peercounselen en Ubuntu: Peerbuntu!
Vanuit deze gedachte hebben we ons programma langer en luchtiger gemaakt, met veel gelegenheid om te pauzeren en contact te maken.
Daarbij nodigen wij iedereen uit om op haar/zijn grenzen te letten. Je hoeft nergens aan mee te doen en mag ook (eventjes) aan de grote tafel gaan zitten. Wij zorgen voor papier en kleurpotloden om te tekenen of te schrijven. Je kan natuurlijk ook de krant lezen.
We hebben een programma gemaakt waar we erg enthousiast over zijn en we hebben jullie nodig om er een succes van te maken. Omdat Peerbuntu grensoverschrijdend is, hopen we op veel mensen van kleur.
Onze waarden zijn : RESPECT – TOLERANTIE – HOOP – LIEFDE
Kom jij ook, zaterdag 24 september? Inloop vanaf 12.30 uur tot 17 uur
Stuur een mail met : ” ik kom” , je naam en je telefoonnummer (voor als er iets verandert). Mensen die voor het eerst komen hoeven dat niet te vermelden.
Op donderdag 8 september organiseerde MIND samen met Stjoer uit Friesland, Het Kiemuur uit Tilburg en Vitale Verbindingen uit Arnhem de inspiratiedag ´Ruimte voor herstel in de wijk´ in restaurant the Colour Kitchen in Utrecht. De dag was bedoeld voor (toekomstige/startende) zelfregie- en herstelinitiatieven. Deze initiatieven ontstaan op steeds meer plekken en omdat starten zonder eigen plek vaak lastig is, werd op deze dag belicht hoe initiatieven in coproductie met wijkpartners tot bloei kunnen komen.
Het ochtendprogramma bestond uit een inloop en presentaties van Stjoer, Het Kiemuur en Vitale Verbindingen. Daarna volgde een optreden van ervaringsdeskundige en rapper Tofik, die ons allemaal wist te raken met zijn eloquentie en poëtische teksten. ‘Daar sta je dan, met je schaduw, in het licht’ (uit zijn nummer ‘Zichtbaarheid’). Wat mij trouwens opviel, was dat Tofik een van de weinige aanwezigen met een migratie achtergrond was. En er waren ook meer vrouwen dan mannen, zoals gewoonlijk.
Nadat we buiten in het zonnetje de lunch hadden genuttigd, waren er in de middag twee workshoprondes. In beiden ging het over hoe je als ervaringsdeskundige nou het beste kunt samenwerken met welzijnsorganisaties, hoe je mensen naar je toe krijgt, hoe je een veilige en laagdrempelige setting creëert, resultaten meet en goed voor je vrijwilligers zorgt. Hele interessante thema’s, waarover we eigenlijk maar heel oppervlakkig hebben kunnen uitwisselen, omdat een workshop slechts drie kwartier duurde. Maar dat is natuurlijk een beetje inherent aan zo’n dag: het gaat over grote en belangrijke onderwerpen en er is nooit genoeg tijd om daarin de verdieping te vinden die alle deelnemers zoeken. Al was het alleen maar omdat terminologie een grote rol speelt; in de ochtend dreigden we al uit te lopen omdat er een discussie ontstond over het woord ‘herstel’. Want waar denk je aan bij bijvoorbeeld een ‘Herstel-café’? Aan een inloop-ochtend voor mensen met psychische en/of sociale kwetsbaarheden of aan een ochtend waar je met je kapotte laptop heen kunt? Wat ook altijd op een inspiratie-dag als deze gebeurt, is dat je veel like-minded people ontmoet. Mensen uit Doetinchem, Nunspeet, Tilburg, Dokkum, Arnhem, Gouda, Gorinchem, Leeuwarden, die stuk voor stuk een warm hart hebben voor hun medemens en allemaal op hun eigen manier hun steentje bijdragen om er voor elkaar te zijn. Dat was voor mij de grootste toegevoegde waarde. Het liefst zou ik bij al die mensen en hun initiatieven in het hele land langsgaan om te kijken hoe zij het doen en hoe we elkaar kunnen ondersteunen.
🎼Want, we zijn toch op de wereld om mekaar om mekaar om mekaar om mekaar 🎼Te hellepe niewaar…
Lees hier het ervaringsverhaal van Tofik Boughrini
Meer info is ook op de website van Mind te vinden.
Op 10 oktober is Lisa Archibald van Intentional Peer Support International en zal zij speciaal voor Stichting Perceval een workshop geven. Met medewerking van Floris Broekhuizen en Cassandra Barkman, beiden in opleiding voor trainer IPS. Lisa Archibald is co-director van IPS Central komt ons meer vertellen over deze mooie manier om in gesprek te gaan met elkaar en met mensen die psychisch ongemak ervaren.
Floris Broekhuizen en Cassandra Barkman hebben beiden de basistraining gevolgd en zullen daar ook meer over vertellen. Deelnemers aan de workshop gaan zelf ook uitproberen hoe een gesprek volgens de IPS-techniek verloopt. Je bent van harte welkom om de workshop bij te wonen, wel fijn als je je hier even aanmeldt. De workshop vindt plaats bij de Vrijwilligersacademie Amsterdam, Keizersgracht 334. Maandag 10 oktober van 13.00 tot 16.00 uur.
lees verder onder het plaatje
Wat is Intentional Peer Support?
Nu ervaringsdeskundigheid steeds vaker ingezet wordt en een begrip is waar we niet langer omheen kunnen, moeten we opletten dat we het doel niet uit het oog verliezen: het teweegbrengen van sociaal-maatschappelijke verandering – hoe gaan we om met ongemakkelijke gevoelens en afwijkend gedrag?
Floris heeft afgelopen week meegedaan aan een basistraining Intentional Peer Support in Noorwegen. Een superinteressante methode om beter te leren luisteren, die vooropstelt dat er vele manieren zijn om te verklaren wat er aan de hand is met iemand en dat de traditionele GGZ slechts één daarvan is. In gesprek gaan met de ander kan invloed hebben op hoe we naar onszelf, elkaar en de wereld kijken. Door elkaar als gelijkwaardige partner te zien waarin beiden van elkaar kunnen leren en groeien ontstaat een gelijkwaardige en wederkerige relatie, in tegenstelling tot de situatie waar de een hulp nodig heeft van de ander.
Stichting Perceval wil Intentional Peer Support meer bekendheid geven.
Nadruk op de relatie
Bij IPS is er veel aandacht voor hoe zowel mensen hebben geleerd om betekenis te geven aan de ervaringen die geleid hebben tot de klachten en wordt de relatie gebruikt om nieuwe manieren van kijken, denken en doen uit te proberen. Niet het individu, maar de relatie staat centraal.
IPS is niet gebaseerd op psychiatrische modellen of diagnoses. Bij IPS draait het om het creëren van een gelijkwaardige relatie met de intentie doelgericht te communiceren, op zo’n manier dat beide partijen uitgenodigd worden situaties vanuit een ander perspectief te bekijken en uitgedaagd worden om nieuwe dingen en strategieën uit te proberen. Het begint bij de erkenning dat het gevoel klopt, “het niemandsland” waarin iemand zich bevindt.
De ervaringsdeskundige heeft bij IPS vier taken:
1: Connection: de kern van peer support 2: Worldview: elkaar helpen begrijpen hoe we zijn gekomen tot wat we weten 3: Mutuality: herdefiniëren als hulpmiddel om te leren en te groeien 4: Moving Forward: bewegen in de richting waar we naartoe willen in plaats van weglopen van waar we niet willen zijn.
IPS gaat veel verder dan het delen van ervaringen. Het doel is om een groter bewustzijn te ontwikkelen van elkaars persoonlijke en relationele patronen. Er kan zo een relatie ontstaan waarin beide partijen geïnspireerd raken om te leren en te groeien, in plaats van dat de ene persoon de ander moet “helpen.”
Naast de vier taken kent IPS drie principes: –from individual to relationship – from helping to learning together – from fear to hope and possibilities
Belangrijke onderdelen in de basistraining
● geschiedenis van de Mad Movement ● het belang van verbinding ● valideren i.p.v. helpen/problemen oplossen ● privileges, onderdrukking, macht en marginaliseren ● de kracht van taal ● luisteren naar wat er niet verteld wordt ● onderhandelen met realiteit/ meerdere waarheden ● impact van trauma, onder andere op relaties ● crisis herdefiniëren ● zelfbeschadiging, suïcide en verslaving zien als de taal van pijn
IPS biedt een mooi en volledig kader voor ervaringsdeskundigen waar we jullie graag kennis mee willen laten maken tijdens de introductiebijeenkomst op maandagmiddag 10 oktober aanstaande bij de Vrijwilligersacademie in Amsterdam. Hopelijk tot dan!
De Hoofdfilm van juni was The Wisdom of Trauma. Het thema van deze film is dat mensen kunnen leren van hun trauma’s. Door hun trauma te doorwerken kunnen ze worden wie ze eigenlijk zijn. De hoofdpersoon hield mensen een spiegel voor. Zo was er een vrouw die getraumatiseerd was door haar ouders, die zeiden dat ze monsterlijk was. Dr Gabor Mate, de hoofdpersoon in deze film, zei tegen haar dat ze groen haar had. Daar moest ze om lachen. Vervolgens vroeg hij wat ze zou zeggen als hij haar monster zou noemen. Een moment van inzicht.
Interessant is dat hij meent dat verslaafden allemaal een traumatische achtergrond hebben in hun jeugd. Dus we moeten met verslaafden niet omgaan alsof zij schuldig zijn, maar met compassie en verbinding. Ook een interessant inzicht is dat trauma van generatie op generatie wordt doorgegeven. Dat was ook voor mij persoonlijk een eyeopener. Ik kon mijn vader pas definitief vergeven toen ik van mijn zus leerde dat ook hij een traumatische jeugd heeft gehad.
Minpuntje aan de film was dat gesuggereerd werd dat trauma kan helen door inzicht in je beweegredenen alleen.
Anne Marsman pleitte in het nagesprek ervoor dat de gangbare behandeling van trauma in de reguliere GGZ, met name EMDR en korte behandeltrajecten niet voldoen. Het werkt bij mensen die een duidelijk omschreven trauma hebben, maar niet bij mensen die in een lange periode getraumatiseerd zijn geraakt.
Een enkeling was zo geroerd dat hij meerder keren in tranen uitbarstte. Ook andere mensen herkende zich vaak in de documentaire.
We hebben een inventarisatie gedaan van de bibliotheek. Onderstaande boeken ontbreken. Staan ze per ongeluk bij jou in de kast of weet je waar ze zijn? Breng ze dan zo snel mogelijk terug naar de bibliotheek bij de Brouwerij (Hoogte Kadijk 61 Amsterdam) of mail ons op bibliotheek@stichtingperceval.nl. Alvast heel veel dank! Ingrid en Marlou
Voor ons project bij Herstel Dichtbij hebben we een uitdagend projectplan ingeleverd met, onder andere, als doel over drie jaar een respijthuiskamer in Amsterdam voor de doordeweekse avonduren. Dit als aanvulling voor wat er al is in Amsterdam, namelijk het Lichthuis voor de weekendavonduren en de twee respijthuizen Amerbos en Villa Buitenlust. Mijn droom is om van daaruit uit te groeien tot een crisisrespijthuis, het liefst één in elk stadsdeel en een aantal buiten de stad…
In die toekomstige respijthuiskamer en crisisrespijthuizen willen we gaan werken met Intentional Peer Support (IPS). De teksten van grondlegger Sherry Mead over peersupport en crisis raakten en inspireerden mij al tijdens de opleiding tot WRAP-facilitator, maar tijdens mijn stage in Amerika kwam ik echt in aanraking met de theorie en was verkocht.
Begin vorig jaar heb ik de basistraining IPS afgerond en volgende maand begin ik met de opleiding tot trainer in de methode waarvan wij denken dat die enorm kan helpen bij het uitoefenen van goede peersupport: het geven en ontvangen van hulp, gebaseerd op de kernprincipes van respect, gedeelde verantwoordelijkheid en wederzijdse overeenstemming van wat behulpzaam is. Volgens Sherry Mead is peersupport niet gebaseerd op psychiatrische modellen en de criteria voor diagnoses. Het gaat over het begrijpen van de situatie van de ander vanuit de gedeelde ervaring van emotionele en psychische pijn. Van daaruit kan verbondenheid ontstaan. Die verbondenheid of verwantschap is een diep en holistisch begrip gebaseerd op wederzijdse ervaringen en in een relatie staan met elkaar buiten de traditionele banden van relaties als familierelaties of relatie met de hulpverlening. Als het vertrouwen in die wederkerige relatie groeit, kunnen mensen elkaar op een respectvolle manier uitdagen als ze merken dat ze in oude rolpatronen vervallen en samen nieuw gedrag uitproberen en eerdere patronen gebaseerd op stoornis, diagnose en een getraumatiseerd wereldbeeld doorbreken.
In een volgende post hoop ik meer te vertellen over de drie principes (from helping to learning together, individual to relationship, from fear to hope and possibilities) en vier taken (connection, worldview, mutuality en moving towards) van IPS. Onderwerpen die tijdens de basistraining aan bod kwamen en naar mijn mening zo belangrijk zijn waren onder andere:
geschiedenis van de Mad Movement
het belang van connectie
valideren i.p.v. helpen/ problemen oplossen
privileges, onderdrukking, macht en marginaliseren
de kracht van taal
luisteren naar wat er niet verteld wordt
onderhandelen met realiteit/ meerdere waarheden
impact van trauma, onder andere op relaties
crisis herdefiniëren
zelfbeschadiging, suïcide en verslaving zien als de taal van pijn
Ik geloof nog steeds in de zin en noodzaak van goede crisisrespijthuizen als alternatief en aanvulling op de reguliere GGZ en met het framework van Intentional Peer Support kunnen we echt het verschil gaan maken met goede peersupport in respijthuizen en in de community, ook voor mensen in crisis en dus niet alleen ter preventie van…
Wanneer onze toekomstige respijthuiskamer straks uitgroeit tot het eerste Amsterdamse crisisrespijthuis, waar de waarden van Madstudies, de ethische grondslagen van de WRAP, peercounselen en IPS samenkomen kunnen we samen de ware intentie van IPS kunnen bewerkstelligen, namelijk sociale verandering!
Ter illustratie en inspiratie staat mijn eindopdracht van de basistraining IPS op de facebookpagina van stichting Perceval en is hier te bekijken.
De wederkerigheid in onze dagelijkse communicatie bestaat uit het voeren van een dialoog.
Je wil dat de ander begrijpt wat je bedoelt, je mening deelt, onthoudt wat je vertelt en omgekeerd wil je de ander laten weten dat je hem of haar begrijpt, dezelfde of een andere mening hebt en dat je onthouden hebt wat deze heeft verteld.
Hierdoor is je aandacht verdeeld tussen wat je van de ander wilt wat je de ander duidelijk wilt maken welke ervaring je in het verleden hebt gehad wat je zo dadelijk wilt vertellen etc.
De wederkerigheid in peer counselen bestaat uit gelijke aandacht.
De medewerker geeft je deze aandacht vrij;
Je hoeft geen oordeel te hebben
je hoeft geen advies te geven
je hoeft niet terug te koppelen op een later tijdstip
je hoeft niet te onthouden wat de werker verteld of doet.
Dit geeft je alle ruimte om alleen aandacht te geven en wat de ander vertelt mag je daarna volledig loslaten.
Als werker heb je hierdoor ook alle vrijheid want;
Je hoeft niet te worden begrepen
je hoeft niet aardig te worden gevonden
je hoeft de ander niet te vermaken
je hoeft niet bang te zijn voor het oordeel van de medewerker.
Dit geeft je alle ruimte om eerlijk te zijn en te onderzoeken wat je wilt onderzoeken.
Wat voel ik nu echt
wat houdt me op dit moment nu echt bezig
waar heb ik nu werkelijk behoefte aan
wat kan/wil/ga ik hier mee doen of niet doen.
Ik ervaar beide rollen als een soort yoga voor mijn brein. Als medewerker hoef ik de last van de werker niet te dragen. Alleen mijn aandacht is voldoende en als werker is die aandacht heel fijn en geeft me een veilige ruimte om eerlijk naar mijzelf toe te zijn.
