Een vriendin vertelde me dat de indianen zeggen dat de ziel te paard reist. Mijn lichaam was dus al per vliegtuig in New York geland, maar mijn ziel nog niet. Ik vond het wel een mooie uitdrukking en zo voelde het ook een beetje in het begin. Inmiddels ben ik hier nu ruim drie weken en voel me stukken beter: lichaam en ziel zijn weer verenigd en de “oude Flootje” is weer een beetje terug.

Ik heb best drukke weken achter de rug met veel trainingen: vier dagen Peer Advocacy training, twee dagen ASIST (Applied Suicide Intervention Skills Training) en twee dagen Psychiatric Rehabilitation Training. Met name de ASIST training was erg interessant en leerzaam. Zowel bij de Peer Adcocacy als bij de Psychiatric Rehabilitation wordt lang stilgestaan bij de geschiedenis van de peer to peer/ mental health beweging, cultuurverschillen, onderdrukking en de Amerikaanse cultuur.

Twee grote problemen in Amerika op dit moment zijn het grote aantal heroïneverslaafden en het aantal mensen in de gevangenis met psychische problemen. Momenteel sterven er meer mensen aan een heroïneoverdosis dan in het verkeer. Met name onder jongeren stijgt het heroïnegebruik explosief. Het is makkelijk te krijgen en goedkoop. Daarnaast heeft Amerika het hoogste aantal mensen in gevangenschap ter wereld, meer dan twee miljoen. Daarvan heeft volgens schattingen 56% en 64% last heeft van ernstige psychiatrische klachten.

Komende weken nog meer trainingen: Mental Health First Aid en basistraining voor nieuw Rose House personeel. Ik heb besloten niet al te diep in te gaan op al mijn trainingen. Na mijn terugkomst ben ik uiteraard bereid hier veel meer over te vertellen! Twee interessante benaderingen die ik toch even wil noemen zijn: Trauma Informed Care en Intentional Peer Support.

Trauma Informed Care gaat uit van de fundamentele vraag “what happened to you” (wat is er gebeurd) in plaats van de traditionale vraag “what’s wrong with you” (wat is je probleem). De benadering dat bepaalde gedachten, gevoelens en/of gedrag ontstaan door nare of indrukwekkende situaties in het verleden in plaats van deze te zien als symptoom van een ziekte, spreekt mij zeer aan.

Intentional Peer Support (IPS) is ook niet gebaseerd op psychiatrische modellen of diagnoses. Bij IPS draait het om het creëren van een gelijkwaardige relatie met de intentie doelgericht te communiceren op zo’n manier dat beide partijen uitgenodigd worden situaties vanuit een ander perspectief te bekijken en uitgedaagd worden om nieuwe dingen en strategiën uit te proberen.

De ervaringsdeskundige heeft bij IPS vier taken:

1: Connection, de kern van peer support

2: Worldview, elkaar helpen begrijpen hoe we zijn gekomen tot wat we weten

3: Mutuality, herdefiniëren als hulpmiddel om te leren en te groeien

4: Moving Forwards, bewegen in de richting waar we naar toe willen in plaats van weglopen van waar we niet willen zijn.

IPS gaat veel verder dan het simpelweg delen van ervaringen. Het doel is een groter bewustzijn te ontwikkelen van elkaars persoonlijke en relationele patronen. Er kan zo een relatie ontstaan waarin beide partijen worden uitgenodigd en geïnspireerd raken om te leren en te groeien, in plaats van dat de ene person de ander moet “helpen.”

Ik zie en leer veel wat betreft ervaringsdeskundigheid en psychiatrie in het algemeen, maar qua Hospital Diversion heb ik nog niet veel gezien. Mede omdat het huis waar ik in zat momenteel niet operationeel is. Vandaar dat ik gisteren verhuisd ben naar Garrison, Putnam County, waar één van de andere Rose Houses staat. Wederom een prachtig huis in de bossen, met een beekje en een meer. Als ik zelf in crisis zou verkeren zou een omgeving als deze mij zeker goed doen.

Helaas is de laatste gast van de week vertrokken. Wel is er continu personeel aanwezig. Nieuwe gasten kunnen zich 24 uur per dag, 365 dagen per jaar melden (dus er is hoop) en er is een warmline en een crisistelefoonlijn die mensen kunnen bellen.

Ik blijf hier waarschijnlijk twee weken en heb goede hoop dat ik nog wel wat gasten kan zien, spreken en begeleiden. Momenteel moet ik het met oude dossiers en verhalen van personeel doen.

Ter ontspanning ben ik gaan sporten en ga ik af en toe naar een AA meeting. En de weekenden zijn tot nu toe leuk geweest: ik ben een weekend naar Philadelphia geweest, waar ik onder andere een dag heb rondgefietst. Prachtige stad! Op de terugweg even in New York City geweest. Eind maart ga ik daar een week puur ter ontspanning de stad verkennen met een vriend.

Vorig weekend ben ik naar Woodstock geweest, waar in de zestiger jaren dat leuke feestje was. Blijkt dat het echte Woodstock festival ruim 100 kilometer buiten Woodstock was. Maar goed: Woodstock maakt hier gretig gebruik van en overal zijn hippieachtige tentjes en winkeltjes, onder het mom van Love, Peace en Money.

Dit weekend hopen op een gast(en) en anders even lekker rustig aan doen.

Komende weken worden waarschijnlijk druk. Onder andere vijf dagen Boston voor Psychiatric Rehabilitation Congres. Psychiatric Rehabilitation is anders dan rehabilitatie in Nederland.

“Psychiatric Rehabilitation promotes recovery, full community integration and improved quality of life for persons who have been diagnosed with any mental health condition that seriously impairs their ability to lead meaningful lifes.”

Daar zou ik nog veel meer over kunnen vertellen, maar dat doe ik niet.

Tijdens het congres ga ik uiteraard op zoek naar workshops en info omtrent Hospital Diversion en Peer Support.

Keep you posted!

Have a good one,

Floris